โมโม... อาหารจากเเดนฮินดู

โมโมเป็น เกี๊ยวหรือขนมจีบที่มีต้นกำเนิดในทิเบต กลายเป็นอาหารประจำชาติของชาวเนวาร์ ชาวเชอร์ปา ชาวลิมบู Gurungs และ Magars ของเนปาลและชนกลุ่มน้อยอื่น ๆ ของประเทศเนปาล คล้ายกับ buuz ของมองโกเลียและ jiaozi ของจีน คำว่า "โมโม"

รสชาติ จะได้หอมหวานมาก เขาจะทำรสชาติไม่จัดจนเกินไป เป็นหนึ่งใน อาหารที่คนไทยส่วนใหญ่ไปเเล้วสามารถ ทานได้. ส่วนตัวผมเอง คิดว่ารสชาติดีเลยทีเดี่ยวครับ เเต่ถ้าจะเรียกว่าอร่อยเเต่รสชาติดีมากๆเนี้ยต้องเเล้วเเต่ร้านครับ ขอเล่าประสบการณ์นิดนึงครับ

"ผมเคยไปร้านๆ นึงครับดูไม่ใหญ่โตอะไร เเต่คนเเน่นร้านมาก อาหารก็นาน ร้อนก็ร้อน ตอนเเรกเเทบจะเดินออกจากร้านไปเลยครับ เเต่พอดีมีไกด์มาด้วยเเล้วบอกที่นี่อร่อยจิงๆต้องลอง ผมก็เลยอดทนรอ จนถึงตาอาหารของโต๊ะผมมาเซิฟ หน้าตาของโมโม มันก็ธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษ ผมคิดในใจว่ารสชาติก็คงเดิมๆเเหละ เเต่พอได้ลองเท่านั้นเเหละ อือฮือออ!!! อร่อยมากกกก น้ำข้างในที่ทะลักออกมาเลยครับ ได้ความรู้สึกถึงความสดใหม่จริงๆ หอมมาก เป็นโมโม ที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยทานมาเลยครับ.." เพราะฉะนั้นโมโมที่อร่อยนั้น จะต้องสดใหม่ เเละ ก็เเล้วเเต่ร้านที่ทำด้วยว่าจะมีฝีมือ ป่าวววววววว >0<

การทำโมโม

โมโมทำด้วยแป้งอย่างง่าย บางครั้งเพิ่มยีสต์หรือผงฟูเล็กน้อยเพื่อให้เนื้อนุ่ม เครื่องปรุงที่สำคัญที่ใช้เป็นไส้ได้แก่:

เนื้อ : ไส้ทำด้วยเนื้อประเภทต่างๆ ในทิเบต เนปาลและภาคตะวันออกเฉียงเหนืออินเดีย (ที่ชาวทิเบตอพยพอยู่) เนื้อแพะ กระบือ (โมโมแบบเนวาร์) ไก่หมูและ จามรี เป็นที่นิยมมาก แม้ว่าเนื้อจามรีเป็นที่นิยมมากที่สุด เนื้อสับรวมกับส่วนผสมต่อไปนี้ : หอมหัวใหญ่ หอมแดง กระเทียมและผักชี ปรุงรสตามความชอบของแต่ละบุคคล บางคนยังใส่มะเขือเทศด้วยโมโมมังสวิรัติเป็นที่นิยมมากขึ้นในประเทศอินเดียและเนปาลมันฝรั่งลูกเต๋าเล็ก ๆ กินกับมันฝรั่งในซอสมะเขือเทศเนยแข็ง พบได้ทั่วไปในภูฏานและสิกขิม

ตัวเกี๊ยวเป็นชิ้นกลมแบนขนาดเล็ก ห่อเป็นรูปกระเป๋าหรือดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยว ทำให้สุกด้วยการนึ่ง อาจทอดในกระทะกะทะหรือทอดหลังจากนึ่งแล้ว กินกับซอส หรือน้ำจิ้มหลายแบบ โดยปกติจะมีพริก มะเขือเทศและกระเทียม - ขอบคุณข้อมูลจาก https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B9%82%E0%B8%A1_(%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3)